خب منظور ما این نیست که مغز می تواند از خود انرژی های مثبت ساطع کند تا دیابت بهبود پیدا کند یا اینکه مغز فرمان بدهد که قند کمتری استفاده شود. این سلولهای مغزی هستند که در صورت لزوم می توانند از دروازه بیرون بیایند و برای جبران شکست، چند گل به دروازه حریف (بیماری قند) بزنند. دانشمندان ژاپنی با موفقیت نشان دادند که تزریق سلولهای مغزی به درون پانکراس (لوزالمعده) موش می تواند دیابت را درمان کند.

حدود 200 میلیون نفر در جهان به دیابت (مرض قند) مبتلا هستند. در سال 2007 فقط در آمریکا حدود 174 میلیارد دلار صرف کنترل و درمان این بیماری شد (که احتمالا تاکنون افزایش هم داشته است) و در همین سال این بیماری هفتیمن دلیل اصلی مرگ و میر در این کشور بود. با این حساب اگر این آزمایش در مورد انسان هم جواب بدهد، جالب و خوشحال کننده خواهد بود.

دکتر توموکو کووابارا و همکارانش در انسیتوی تحقیقاتی در سوکوبای ژاپن، سلولهای بنیادی عصبی را از هیپوکامپ موش برداشتند و آن را مستقیما به پانکراس تزریق کردند. قند خون موشها -که قبل از تزریق طوری دستکاری شده بودند که عوارض دیابت را بروز بدهند- بعد از آن پایین آمد و به سطوح نرمال خود بازگشت. دانشمندان برای اطمینان از اینکه ترشح انسولین و تنظیم قند خون کار سلولهای عصبی بوده ، دوباره آن سلولها را از پانکراس برداشتند و جالب بود که بعد از آن دوباره سطح قند خون موشها بالارفت.

مطالعه دکتر کووابارا ثابت می کند که وقتی سلولهای عصبی به درون پانکراس تزریق می شوند توانایی بالقوه خودشان را در تنظیم ترشح انسولین و به دنبال آن کنترل قند خون را نشان می دهند. چیزی که این تحقیق را جالبتر هم می کند این است که بر خلاف بعضی مطالعه های دیگر، این سلولهای بنیادی از خود بیمار گرفته می شوند و بنابراین بحث چندانی در مورد تامین این سلولها از جنینهای سقط شده یا رویان ها وجود نخواهد داشت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: