به نام اهورامزدا دادر یکتا

می نویسم از تاریخ... .تاریخی که مال ما پارسیان است و ما آن را فراموش کردیم.ما آن را به فراموشی سپرده ایم تا دیگر زحمت ورق زدن کتاب تاریخ را نداشته باشیم.تاریخ نه تنها یک کتاب است بلکه حقایقی است تا ما را به درستی راهنمایی کند.آیا غیر از این است؟آیا زمانی که ما تاریخ را دور بیندازیم این حقایق پنهان می ماند؟من تاریخ را دوست دارم نه فقط به خاطر وقت گذرانی بلکه به خاطر عشقم به تاریخ کشوری که در پهنه های باریکی که فقط به دره ی عمیقی ختم می شود است.خیلی ها حقایق را پنهان می کنند و انتظار دارند که این پنهانی ادامه داشته باشد.ولی اشتباه است!زیرا ما پارسیان تاریخمان را با هیچ چیز عوض نمی کنیم.عده ای اسم مسلمان را بر روی خود گذاشته اند و هر کاری را که دوست دارند می کنند.آیا خداوند این اجازه را به مسلمانان داده است؟آیا در اسلام آمده است که ما تاریخ را فراموش کنیم؟خیر این ما انسانها هستیم که هر کاری را که به سلیقه ی خودمان باشد انجام می دهیم و کاری هم به دین و مذهب نداریم! آیا می توان اسم مسلمان را بر روی خودمان گذاشت؟من که فکر نمی کنم! به نظر من اگر انسانی بی اعتقاد باشد و هر کاری انجام دهد خیلی بهتر از انسانی است که خود را بااعتقاد بخواند ولی همان کارهای انسان بی اعتقاد را انجام دهد.آیا تاریخ ضد اسلام و دین است؟آیا ما فقط باید به دین و اسلام بچسبیم و تاریخ را از بین ببریم؟خیر اتفاقا در قرآن و در اسلام آمده است که باید تاریخ را حفظ کنید.تاریخ هویت آن کشور است اگر کشوری درصدد از بین بردن تاریخ کشورش باشد،یعنی مثل درختی که خود ریشه هایش را بکند.تاریخ را گرامی بدارید تا دنیا شما را گرامی بدارد.کوروش بزرگ را از یاد نبرید تا دنیا شما را از یاد نبرد.انسانهای خشک مذهب مانند علفهای هرزی می مانند که بقیه ی علفهای سالم را نیز از بین می برند.پس راه درست را پیدا کنید نگذارید بقیه شما را به سوی راهی هل بدهند مخصوصا اگر در راه از بین بردن تاریخ خودتان باشد.یادتان نرود که تاریخ مال همه ی مردم آن کشور است اگر تاریخ آن کشور را ازبین ببرید یعنی دارید مردم آن کشور را از بین می برید.تاریه مال همه ی ادیان و مذاهب است و یادتان باشد همان قدری که در دین شما به بعضی چیز ها توصیه می شود به دین کس دیگری نیز همان قدر توصیه می شود.باید با همه ی ادیان و مذاهب و فرقه های گوناگون تاریخ خود را بسازید،مخصوصا ایران خودمان که چندین دین و مذهب و فرقه های گوناگون در آن وجود دارد.

با اراده باشید،تنومند باشید،متدین باشید،تاریخ شناس باشید و کوروش دوست باشید

به نام اهورامزدا دادار یکتا

نیایش کوروش بزرگ

ای اهورامزدا!تو چرا مادرم ماندانا را آنقدر زود از ما گرفتی؟آخر ما چه کار کرده بودیم؟فکرم مانند جوی آبی است که در حال طغیان و سرکشی است!تو می توانی کمکم کنی ای اهورا!کمبوجیه پدرم در غم مادرم می سوزد ای اهورا!آسمان ذهنم تیره شده و گرد و غبار جلوی دیدم را گرفته است.ای ماندانا!مادرم چرا اینقدر زود از پیش ما رفتی و ما را تنها گذاشتی؟ آیا نمی دانی که ما چه قدر تو را دوست داریم و تنهایی تو زانوی ما را می شکند!ای مهر،ای میترا،ای سروش،ای آناهیتا و ای ایزدان(فرشتگان)پاک مرا کمک کنید که غم مرا نشکند و این غم ایمانم را سست پایه نکند.تو می توانی ای اهورامزدا ی پاک!

ردپای یک ابرنواختر ناشناخته در متون مورخین ایرانی

در مقاله ی قبل راجع به ابرنواختر تیکو و گزارشهای آن در یکی از کتب تاریخی ایرانی پرداختیم. در این قسمت از یک شاهد عینی نام می بریم که خود ابرنواختر تیکو را در 1572 دیده است:

نوشته‌های حسن بیگ روملو در کتابی به نام «احسن تواریخ» به شاه اسمعیل دوم عرضه شده است. در این کتاب اگر به حوادث سال 980 مراجعه کنیم باز هم نشانه‌هایی از ثبت ابرنواختر سال 1572ی‌بینم. هر چند که گزارش روملو با گزارش قزوینی اندکی تفاوت دارد، اما نکته‌ای بسیار مهم در گزارش روملو موجود است که شایسته‌ی توجه و پژوهش‌های بیشتر است. با هم به گزارش روملو نگاهی می‌اندازیم تا نکته‌ی بدیع گزارش وی را پیدا کنیم

وظايف ستارگان اساطيري ايران

در ادب پهلوي ستارگان به دو دسته‌ي هرمزدي و اهريمني تقسيم مي‌شوند. اختران يا ثوابت به خاطرسکون و آرامششان هرمزي‌اند و اباختران يا سيارات، به سبب هرزگي و ناآراميشان در فضا، اهريمني. ماه و خورشيد و همه‌ي ستارگان تا پديدار شدن اهريمن ثابت و بي حرکت بودند و روزگار به پاکي مي‌گذشت و همه جا نيمروز بود، اما با آمدن اهريمن [برخي] به حرکت درآمدند و تا فرجام ازحرکت بازنايستند. اباختران همه‌ي نظام زمان را که به اختران است مي‌آشوبند و فراز و فرود مي‌آورند.

لشکرکشيهاي اساطيري در آسمان

در اساطير ايران هر يک از هفت اباختر، سپاهبد ستيز و نبرد با يکي از اختران است. هرمزد (=مشتري) با هفتورنگ که سپاهبد شمال است، در جنگ است؛ کيوان که سپاهبد سپاهبدان اباختران است، با ميخِ ميانِ آسمان که سپاهبد سپاهبدان اختران است مي جنگد؛ بهرام با وَنَند، که سپاهبد خاوران است؛ ناهيد با سَدويس (سهيل)، که سپاهبد نيمروز است؛ تير با تشتر، که سپاهبد خراسان است؛ و گوزَهر و موش پريِ دنب دار با خورشيد و ماه.

بدون ترديد اين نبردها در شکل‌گيري افسانه‌هاي اساطيري و همچنين صورفلکي براي ايرانيان باستان نقش بسيار مهمي داشته‌اند. آنها گمان مي‌کردند که پيدايش خسوف و کسوف به اين خاطر است که ماه سياه و خورشيد يا مهر سياه خود در ميان خورشيد و ماه از يک سو و زمين از سوي ديگر قرار مي‌دهند. [فيثاغوريان باستان هم چنين اعتقادي داشته اند.]

نبرد تير با تشتر يکي از نمونه‌هاي زيباي برداشت ايرانيان از نبرد اباختران است. اباختران همه‌ي نظام زمان را، که مربوط به اختران است مي‌آشوبند و فراز و فرود مي‌آورند.

کعبه ی زرتشت یا رصدخانه باستانی؟

تاریخ نجوم در ایران باستان چگونه بوده است؟ آیا ایرانیان در پیش از اسلام، از نجوم پیشرفته ای برخوردار بودند؟ یا پیش از آن، در دوران هخامنشی آیا  منجمین ایرانی مشغول به کار بوده اند؟ سطح علم نجوم در پیش از حمله ی اسکندر در طول تسلط هخامنشیان بر ایران چگونه بوده است؟

آقای رضا مرادی غیاث آبادی، چندی است بخشی از فعالیتهای تحقیقاتی خود را در زمینه ی اخترباستانشاسی بر روی بناهای باستانی ایران متمرکز نموده است.

غیاث آبادی همچنان این فعالیتها و تحقیقات خود را روی بعضی چهارطاقی های موجود در ایران ادامه می دهد. وی معتقد است بسیاری از این بنا ها دارای کاربرد نجومی و رصدی بوده اند. رصد موقعیت طلوع و غروب خورشید از روی سایه ها و ایجاد یک تقویم مشخص برای تعیین آغاز و پایان ماهها و سالهای شمسی. ولی آیا واقعا می توان چنین کاربردهایی برای این بناها درنظر گرفت؟

در سلسله مقالات زیر، ضمن معرفی این نظریه و بنای کعبه ی زرتشت، به نقد و بررسی آن پرداخته و نشان داده ایم، این نظریه از صحت و سقم  کافی برخوردار نیست.

1. معابد زرتشتی یا رصدخانه های باستانی ایران؟

2. معرفی نظریه غیاث آبادی: کعبه ی زرتشت یک رصدخانه ی باستانی بوده است.

3. نقد و بررسی بررسی کاربرد نجومی بنای کعبه ی زرتشت

4. بررسی سایه نگاری نجومی بنای کعبه ی زرتشت (آزمایش از نزدیک)

5. آشنایی بیشتر با بنای کعبه ی زرتشت و محوطه تاریخی نقش رستم

تخت جمشید ،مجموعه ای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال ۵۱۲ قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن ۱۵۰ سال به طول انجامید.تخت جمشید در محوطه ی وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت (مهــر) و از طرف دیگر به مرودشت محدود است . یونانیان و به تبع آنها اروپائیان، گاهی آن را “پرسه پلیس” یا “پرسپولیس” می خوانند؛ اما نام تاریخی آن که در کتیبه های کاخ ها ثبت شده پارسه به معنای شهر مرمان پارسی است